நன்றி றோகன் நீங்கள் தந்த இணைப்பிற்கு.
இப்படியான பலவிதமான பக்கங்களின் தரிசனம் மனிதர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் அத்யாவசியமானது. இந்த அடிப்படையை என்றோ இந்திய தத்துவங்கள் கொண்டிருந்ததையும் அப்படியான கலாச்சார பின்ணணியை நானும் கொண்டிருப்பதையிட்டும் மகிழ்சியடைகிறேன் இன்றைய காலங்களில் இதன் அடிப்படையிலே உலகில் காமசூத்திரம் என்று ஒரு பக்கமும் இப்படியான ஆண் பெண் பாலியல் உறவுகளின் மூலமே மனிதன் ஆத்மாவை அறிகிறான் என்று ஒரு பக்கமுமாக மனிதகுலம் அன்பாக அமைதியாக அன்று வாழ இந்திய தத்துவங்கள் வழிகாட்டியுள்ளது.
நான் ஏற்கனவே பல இடங்களில் குறிப்பிட்டது போன்று இந்திய தத்துவங்கள் 300 வகைகளாக இருந்துள்ளதும் இவற்றிலிருந்தே இந்த மனித குலம் தனக்குரிய நாகரீகங்களையும் அறிவியலையும் வளர்த்துள்ளது. இந்த மனிதகுல நாகரீகத்தின் தொட்டிலாக மாகாபாரத் என்ற இந்தியா இருந்துள்ளது (ஆப்கானிஸ்தான் பாக்கிஸ்தான் பங்களாதேஸ் பூட்டான் திம்பு இன்னும் ஈரானின் ஒரு பகுதிப்பிரதேசம் என நீண்ட பிரதேசங்களாக இருந்துள்ளது) இந்தியாவிலிருந்தே உலகில் இன்று பெருமையுடன் வழங்கும் மொழிகள் சமயங்கள் கலை கலாச்சாரங்கள் தமது அடிப்படைகளை பெற்றுள்ளது.
இன்றைய இந்தியாவில் உள்ள இந்து சமயம் என்பது என்றுமே தன்னை இந்து அல்லது சைவம் அல்லது சமணம் அல்லது சாத்வீகம் என்ற அடிப்படையை பிரித்து சமயங்களாக இருந்ததில்லை. இவை சமயம் என்ற பெயரைப் பெற்றிருக்குமாயின் இன்று இந்தியாவில் கிறீஸ்தவம் இஸ்லாம் போன்று கிட்டத்தட்ட 100 மதங்கள் (சமயங்கள்) இருந்திருக்கும். ஆனால் இவைகள் யாவும் ஒன்றுபட ஒரு சமயமாக சிந்து பிரதேசத்தை அடிப்படை வாழ்வாதாரமாக கொண்டதினால் இந்து என்ற ஒரு கட்டமைப்புக்குள் உருவாகிக்கொண்டதே இன்றுள்ள இந்து சமயம். அதிலும் இந்த நிலைப்பாட்டை மாற்று சமயங்களின் வருகையும் அந்த சமயங்களின் பிற்போக்குத்தனங்களின் விருத்தியும் இந்து என்ற பெயரை உள்வாங்கி வளர்ந்து கொண்டது. சிந்து வெளியின் பெயரை தனக்கு ஏற்படுத்திக் கொண்டது. இதை சுவாமி பிரபு பாபுதா தனத பகவத்கீதை விளக்க உரையில் விளக்கமாக குறிப்பிடுகின்றார் பிற்காலத்தில் இந்து சமயமும் அதே போன்ற பிற்போக்குத்தனங்களுக்குள் தன்னை இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டது.
இன்று இந்து என்ற சொல் சமயங்களின் கூட்டம் என்ற பொருள் படவே உலகில் உபயோகிக்கப்படுகின்றது. சமணம் வைஸ்ணவம் சைவம் இப்படி பல்வேறுபட்ட பிரிவுகளை உள்ளடக்கியதே இந்து என்ற பொருளாகும் ஆனால் எல்லாப் பிரிவினரும் அடிப்படை இந்துத்தவமாக இருக்கு, யசுர், சாம, தர்வ என்ற அடிப்படை வேதங்களை கொண்டே தத்தமது பிரிவுகளை நிறுவுகிறார்கள். இதில் உள்ள முதலாவது இருக்கு வேதம் முழுமையாக இயற்கை பற்றியதாகும்.
இன்றைய அறிவியல் உலகம் தன்னை அறிவியலில் வளர்த்துக் கொண்டதின் பயனாகவும் மனிதகுலத்தின் தனது நீண்ட சிந்தனை அனுபவ வளர்ச்சியின் வரலாற்றில் இந்த மதங்களின் தேவை அருகிவிட்ட போதும் இன்னும் மனிதரில் பெரும்பகுதியினர் இன்னமும் தம்மை நவீன உலகின் அனுபவம் பெற்ற மனிதர்களாக்கிக் கொள்ளும் (தானாகவே உணர்ந்து வளர்வது) அல்லது மனிதர்களாகிக் கொள்ளும் (மற்றையவர்களின் அனுபவம் அல்லது மற்றையவர்களின் முயற்சியால் வளர்ந்து கொள்வது) படிநிலையிலேயே இருப்பதால் இன்றும் பிற்போக்குதனமாகிவிட்ட அயோக்கியர்களால் பிற்போக்குதனமாகிவிட்ட மதங்களின் பின்னால் நிற்க வேண்டியுள்ளது அல்லது அந்த மதங்களின் பெயரால் தம்மை அடையாளப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறார்கள் என்பதாகும்.
இந்த மதங்கள் இன்றய வளர்ந்த விட்ட மனித சமுதாயத்திற்க்கு அவசியாமான தொன்றல்ல என்பதும் இந்த மதங்களின் அனுபவங்களையும் அடிப்படையாக இணைத்துக் கொண்டே இந்த சமுதாயங்கள் கட்டியெழுப்பப்ட்டுவிட்டன. இன்று இந்த மதங்களஜன’ அடிப்படையில் வாழ்வை சீரமைக்கலாம் எனபத பிற்போக்குதனமான அடிப்படைவாதங்களாகும்.
இந்தியாவின் ஆரம்பகால அறிவியல் வளர்ச்சியில் காமம் மிகவும் அடிப்படைதத்துவமாக இருந்துள்ளதும் இதன் அடிப்படையில் மனிதர்கள் தம்மிடையேயான உறவுகளையும் தொடர்புகளையும் கொண்டிருக்கும் தத்துவமாகவும் இருந்துள்ளது இதனுடைய தொடர்புகளை நாம் சிவலிங்கவடிவிலும் அதற்கான விளக்கங்களிலும் அறிகிறோம். காமத்தை அடக்கு ஆசைகளை அடக்குபவனே என்னிடம் சரணைகிறான் போன்ற இந்த வாசகங்கள் மனிதனை கட்டுப்பாட்டிற்க்குள் வைத்திருக் பலவழிகளிலும் பயன் பட்டுள்ளது
இந்து தத்துவங்களில் சமூகத்தில் இல்லாத ஒன்றைப்பற்றி சொல்லப்டுவது தவிர்க்கப்பட்டே வந்துள்ளது இதிவ் கடவுள் என்ற அர்த்தத்தை உன்னுள்ளே தேடு என்பதம் இவை பின்னாளில் ஆரிய பிராமணியம் இதை கடவுள் எங்கோ இருக்கிறார் என்றும் அவரை நினைத்து என்றும் அறிவுறுத்தியது இந்தக்காலங்களுக்கு முன்பு கடவுள் முழுவதுமே எம்முடன் வாழ்ந்து இறந்தவர்களே கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்து சமயம் பார்ப்பனியத்தின் வருகையின் முன்னர் பார்ப்பனியத்தின் பின்னர் என்றும் பிரித்தும்பார்க்க வேண்டிய தேவையுள்ளது. பார்ப்பணியமே இந்து சமயத்தினை தமது சுய வாழ்விற்காக பல தேவையற்ற சடங்கு முறைகளை புகுத்தி, அதன் இயற்கையான சீரான வளர்ச்சியினை மாற்றியமைத்தாகும்.
உதாரணமாக: திருமண வைபவம், மரண சடங்கு போன்ற வைபவங்களை சடங்குகளாக்கியதும் அவற்றைசுற்றி தமது வருமானங்களை வளர்த்ததும் ஒரு வகையில் இந்த சமயத்தின் இயற்கையான வளர்ச்சியிலும் சமூக அந்தஸ்த்திலும் அதனை கீழடையச்செய்ததாகும்.
சிவனின் நடனத்துடன் இணைத்து அதற்காக ஒரு ஊழியத்தின் நடனம் என்ற அண்டசராசரத்தின் அசைவுகள் என்ற தத்துவத்தையும் எழுதியுள்ளனர். இந்த அசைவை விஞ்ஞானத்துடன் இணைத்தும் (ஊழளஅiஉ னுயnஉந ழக ளுiஎய என்றும்) தொடர்புபடுத்திப் பார்க்கிறார்கள். இது பற்றிய அண்மையில் ஜேர்மனியில் நடைபெற்ற ஒரு விஞ்ஞான மாநாட்டிற்கு இந்திய அணுசக்தி ஏவுகணை விஞ்ஞானியான அப்துல்கலாம் அவர்கள் ஒரு சிவ நடனம் குறிக்கும் நடராஜர் சிலை ஒன்றினை ஜேர்மனிக்கு இந்த விஞ்ஞான மாநாட்டினர்க்கு பரிசாகவும் பார்வைப் பொருளாகவும் கொண்டு வந்திருந்தார்.
இதுபோன்று சாத்திரம், யோகாசனம், மூலிகைமருத்துவம், கட்டிடக்கலை, நெசவு, விவசாயம், கப்பல்கட்டுதல், போர்க்கலை, வர்மம், சிலம்பு போன்ற பல நூறு விடயங்களில் இன்றும் எங்கோ ஒரு மூலையில் பயன்படும் விடயங்களாகவும் இவற்றுடன் மூடத்தனங்களாக இன்று எம்மால் அறியப்பட்ட பலவும் இணைந்தே இந்தியாவின் ஆரம்பகாலங்கள் இருந்துள்ளன.
இந்துசமயம் கடவுளை எங்கும் தேடும்படி கோரவில்லை. உன்னுள்ளேயே தேடும் படியும் உன்னுக்குள்ளே ஆனந்தத்தை தேடும்படி கோருவதும் இறந்தவர்களை உதாரண புருசர்களாக கோண்டும் இயங்குவதாகும். இங்கே காமசூத்திரம் அல்லது ஆண் பெண் உறவும் திருப்தியும் ஒரு முக்கிய பங்ககாற்றுகிறது அன்பே சிவம் என்பது அன்பு என்பது இன்ப சுகமாகவும் வாழ்வியல் திருப்தியாகவும் குறிப்பிடலாம்.
இதன் காரணமாகவே இந்துக் கோவில்களில் சிவலிங்கமும், காமசூத்திரத்தில் குறிப்பிடும் பாலியல் நடத்தைகளை சித்தரிக்கும் உருவங்கள் சிலைகள் இந்துக்கோவில்களில் இருக்கிறது இவை சாதாரண மனிதர்களின் வாழ்வுடன் நெருங்கிய தொடர்பு உள்ளதாலும் மனிதரின் அத்தியாவசிய பாங்காகவும் உள்ளதாலும் மனிதனுக்கே என்ற அடிப்படையில் இவற்றின் பிரசன்னம் இவற்றின் அறிவும் மனிதருக்கு தேவையானதும் அடிப்படையானதுமாகும்.
இந்து கோயில்களின் அமைப்பு ஒரு ஆண் நிலப்பரப்பில் படுத்து இருப்பது போன்றும் அல்லது ஒரு பெண் குந்தி இருப்பது போன்ற அமைப்பிலுமே கட்டப்படுவதாகும். ஆண்நிலப்பரப்பில் படுத்து இருக்கும்போது கால்பாதங்கள் கோபுரமாகவும் ஆணின் குறி கொடித்தம்பமாகவும் நெஞசுஃஇருதயம் பலி பீடமாகவும் மூளை மூலஸ்தானமாகவுமே அமைக்கப்படும். இவை பொதுவாக தென் இந்திய கோவில் அமைப்புகளில் காணலாம். நாம் இந்த உடல் புள்ளிகளை (அமைப்புக்களை) யோகாசனத்தில் இருக்கும்போது இந்த இடங்களை மையமாக கொண்டு மனித உடலில் உள்ள சக்கரங்கள்(இயங்கும் புள்ளிகள்) என குறிப்பிடுகின்றனர். இவை ஒவ்வொன்றிக்கும் ஒவ்வொரு வரைபடமும் பெயரும் மந்திரங்களும் யந்திர இணைப்புகளும் உண்டு)
இதேபோன்று பெண் ஒருத்தி குந்தி இருப்பதும் அதில் கால்பாதம் உயரம் முழங்கால் மடிந்து இருக்கும் போது அதன் உயரம் பெண்ணின் தலையின் உயரங்களுக்கு ஏற்றவாறு கோயிலை அமைப்பதாகும் அங்கு மூலஸ்தானம் எனப்படுவது பெண்ணின் கருப்பையாகும் இப்படியான கோயில் அமைப்புக்களை வட இந்தியாவின் பல பகுதிகளில் காணலாம்.
இந்த இப்படியான தத்துவங்களின் கலவையாகவும் கூட்டாகவுமே இந்த இந்து சமயத்தை பார்க்க வேண்டும்.
ஜெயபாலன் கூறிய இந்து ஆலயங்களில் மனித உருவில் உள்ள கடவுள்கள் ஏன் விலங்குகளுடன் உடலுறவில் ஈடுபடும் சிற்பங்கள் வரையப்படுகின்றது என்ற கூற்று மனித அரம்பகாலவரலாற்றில் இப்படியாக மனிதர்கள் என்று சொல்வோரம் மிருகங்களும் கூட்டாக வாழ்ந்துள்ளனர் என்பதற்கான பல ஆதாரங்கள் எமமடன் உள்ளது அதில் குறிப்பாக இன்றும் எம்மடன் இருப்பத வீட்டில் வளர்க்கும் நாய் மற்றும் சில மிருகங்களாகும் இந்து கடவுள்களின் உருவங்களடன் மிருகங்களையும் இணைத்தே வாகனம் என்று பல ஆயிரக்கணக்கான படங்கள் வரையப்பட்டுள்ளன.
இதன் பின்னணியை ஆராய்ந்தால் முனிவர்கள் ரிசிக்கள் புலிகள் சிங்கங்களையும் தமத குகைகள் ஆச்சிரமங்களின் அயலில்வாழும் இடங்களில் தாமம் வாழ்ந்துள்ளனர் என்றும் தமது அன்ப சக்தியினை இந்த மிருகங்களின் பரீட்சித்தள்னர் என்பதம் நாம் அறிந்ததே
புசவினதும் இந்துக்களினதும் உறவு எனப்படுவத பால் என்ற அடிப்படைத் தேவைக்கானதே விவசாயிகளின் உழவுத்தொழிலுக்கும்அதத்pயாவசியமான காளைகளை வைத்திருக்க வேண்டியதும் இதன்காரணமாகவே சிந்த வெளி நாகரீகத்தினர் பசுக்களை வைத்திருந்தும் மரியாயையுடன் நடாத்தியும் இருந்தனர் இதனட வெளிப்பாடே மாட்டுப்பொங்கலாகும்.
இதே போன்று கண்டி பெரகாரவில் யானைகள் பாவிக்கப்படுவதையும் கண்டி பெரகரா போன்ற அதே நிகழ்வுகளை இந்தியாவின் தென்பகுதிகளின் பல இடங்களிலும் காணக்கூடியதாக உள்ளது
ஏல்hடி இனங்களிடமம் எதோ ஒரு வகையில் மிருகங்களின் உறவுடன் கூடீய பின்ணணிகள் இருப்பதை அவதானிக்கலாம் எமது இந்தியத்தில் உள்ள காமதேனு போன்று ஜரோப்பியர்கிடமும் கதிரையும் மனிதனும் இணைந்த உருவங்களையும் இந்துக்களின் கிருஷ்ணாவின் ஒரு பிறப்பாக வர்ணிக்கப்படும் மப்சம் (முPனும் மனித உருவமும் இணைந்தது போன்று ஜரோப்பியர்களும் வைத்திருப்பதை அவதானிக்கலாம். இவைகள் யாவம் எப்படியான சிந்தனை உருவாக்கத்தில் உருவாக்கப்பட்தோ அதே சிந்தனைப்போக்கில்தான் இந்த ஒரு இந்துக்கோவிலில் உள்ள குதிரையடன் புணரும் சிற்பங்களையும் பார்க்கலாம் .மனிதர்களின் காமசூத்திரம் பல பெருந்தொகையான கோவிழல்களில் ஆண்பெண் உஉடல் உறவுகள் சித்தரிக்கப்பட்டுள்து என்பது உண்மையாகும். கோயில் என்பது உலகத்தின் பிரதிபலிப்பே என்பதாகும் உடலகில் உள்ள எல்லாவற்றிக்குமான கருத்துக்களை கொண்ட அடையாளங்களை வைப்பது வழமையாகும்.
குதிரையடன் இணைப்புக்கள் எல்லாம் குறிப்பாக அராபிய ஈரானியர்களின் வரகையின் பின்னரே குதிரைகள் இந்தியாவிற்க்கு வரகின்றன இந்தக்காலத்திலேதாதன் இப்படியான சித்திரங்களைக் கொண்ட கோவில் சிற்பங்களை ஆரியர்களின் காலத்தில் கோயில்களின் கட்டடிடங்களில் காணக்கூடியதாக இருந்துள்ளது
இந்துக்கோவில்கள் என்றுமே மனிதனின் அடிப்படை நிலைகளிலிருந்தே அவை கட்டப்பட்டும் அந்தக்காலத்தில் இருந்த நிலைகளுக்கு ஏற்பவுமே கட்டப்படுகின்றது இன்று கட்டப்படும் எந்த புதிய கோவில்களிலும் காமசூத்திர சிற்பங்களை வைத்து கோயில்கள் கட்டியதாக என்னால் அவதானிக்க முடியவில்லை. மாற்றாக முட்டையில்லாத கேக்குகளை கோவில்களில் படைப்புக்காக கொண்டிருப்பதை காணலாம்.
கோவில் சிற்பங்கள் காமசூத்திரத்தில் செய்யக் கூடியவைகள் செய்யக் கூடாதவைகள் என பலவற்றையும் கூறுபவைகளாகும் அந்த சிற்பங்களில் தாய் தனது ஆணுடன் இருப்பதும், தாய் தனது குழந்தைகளை பாராமரிப்பதும், பெண் இசைக்கருவிகளை இசைப்பதையும், இவற்றை ஆண் பெண் குழந்தைகள் எல்லோரும் ரசிப்பதையும் கூட சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்த சிற்ப்பங்கள் பல ஆதியானவை என்பதையும் அக்காலத்தில் சமூகம் என்பது என்ன? அறிவு என்பது என்ன? என்ற ஆய்வுகள் தேவையாக இருந்துள்ளது.
இப்படியான சித்தரிப்புகள் இன்றைய மனிதவாழ்வின் அறிவியல் வளர்ச்சியில் தேவையற்றதாகி விட்டபோதும் இவை மீளவும் பயிற்சி செய்யும் எத்தனிப்புக்களை அவதானிக்கலாம். இன்று யோகாசனம் பற்றி மில்லியன் கணக்காக புத்தகங்களும் காமசூத்திரங்கள் பற்றி பல ஆயிரக்கணக்கான புத்தகங்களும் வெளிவந்துள்ளன. அத்தனையும் இந்திய மண்ணை தாண்டி உலகின் இதர இடங்களிலேயே வெளியிடப்படுகின்றன இப்படி வெளியிடப்படுவதன் அர்த்தம் இந்த மனித அடிப்படை, மனித மன நல தேவைகள், மனித குலம் உள்ளவரையிலும் தேவையானது என்பதாலாகும்.
காமசூத்திரமானது ஒரு பெண்ணுடன் உடலுறவு கொள்வதால் ஏற்படும் இன்பக் களிப்பு என்பது ஆண் பெண் இருதரப்புக்கும் ஏற்பட வேண்டும், இருதரப்புக்கும் உடன்பாடு எட்டப்படல் வேண்டும் என்பதன் அடிப்படையிலும், இதனால் ஏற்படும் பாதிப்புஃ அல்லது ஒரு உயிரின் உருவாக்கத்திலுள்ள பொறுப்புணர்வு பற்றியும் குறிப்பிடுகிறது. ஆனால் பொதுவாக கருத்தரித்தலின் பொறுப்புணர்வு பற்றிய அத்தியாயங்களை வியாபார மயப்படுத்திய காலங்களிலிருந்து அவை நீங்கலாகவே காமசூத்திரம் பரப்பப்பட்டு வந்துள்ளது.
இது இப்படி இருக்க மிருகங்களுடன் உடல்உறவு கொள்ளுதல் என்ற நிலையை மெருகூட்டல் நிகழ்ச்சியை மெருகூட்டி எழுதுவதும் விரிவுபடுத்தி பேசுவதும் என்பதாகவே பார்க்க வேண்டும் அல்லாவிட்டால் இது என்ன சாத்தியமா? என்ற கேள்வி உடனேயே எழும்.
இதேகாலத்தில் மனிதர்கள் காம இன்பங்கள் என மிருகங்களை குறிப்பாக நாய்களை பயிற்சியளித்து தமது இச்சைகளுக்காக வளர்ப்பதும், அந்த நாய்களுக்கு தேவையான உடுப்பு, கையணி, காலணிகள் (மனிதரை நாயின் நகம் கீறிகொள்ளாதபடி) தயாரித்தும், இவை இன்று ஜரோப்பாவின் முன்னணி வியாபாரமாகி உள்ளதையும், இவற்றிக்கு நல்ல கிராக்கி அரபு நாடுகளில் இருப்பதையும் இணையத்தளங்களில் காணக்கூடியதாக உள்ளது.
மனிதர்களின் மனம், காமம், சிந்தனை, உணர்வு, வாழ்வு, ஆண், பெண் இவர்களுக்கிடையிலான உணர்வுகள் தொடர்புகளுடன் சம்பந்தப்பட்டும் கடவுள் என்ற பின்னால் வந்த பிற்போக்குதனத்தில் மூழ்கியும் இவை யாவற்றினதும் வெளிப்பாடாகவே இந்துசமயம், கோவில் இன்று எம்முன் வெளிப்பட்டு நிற்கிறது.
கடவுள் சாதிகள் சடங்குகள் இவைகளை வெளியேற்றிவிட்டு கோவிலையும் அமைப்புக்களையும் தத்துவங்களையும் பார்த்தால் அடிப்படையில் இன்பம் ஒன்றுக்காகவே தான் இவைகள் யாவும் என்பதாகவே இருக்கும்ஃ கடவுள் என்பது போலி என்பது ஸ்தூலமாக விளங்கும் ஆசை என்பவற்றிக்காகவே என்றும், இன்ப ஆசையே எல்லாவற்றினதும் தோற்றுவாயாக இருப்பதும் ஆசை அடக்குதல் என்ற இந்து தத்துவத்தினை அடிப்படையாக கொண்டும் உள்ளதே உண்மையுமாகும். இந்துகோயிலில் இது மூடி மறைக்கப்படாமல் வெளிப்படையாக உள்ளது ஒரு சிறப்பான தாகும்.
மூற்று இன அடிப்படைவாதிகளால் முன்வைக்கப்படும் ஒரு கருத்து இந்துக்களிடம் பல ஆயிரம் கடவுள்கள் உண்டு என்பது அறிவீனம். இந்துக்களின் இணைப்பில் உள்ள தத்துவங்களில் கடவுள் ஒன்று என்பதேயாகும், கடவுளை பலவழிகளிலும் எங்கும் எதிலும் எந்த செயலிலும் காணலாம் என்பதையேயாகும் கடவுளை கற்பனையால் காண்பதல்ல வாழ்ந்தேரிடம் காண்பதேயாகும்.
ஆவர்கிளல் பலர் கடவளை அவன் என்று சொல்லும்போதே ஒரு ஆண் ஆக சித்தரிக்கப்படுகிறது. ஆனால் இந்துக்கள் ஆணாகவும் பெண்ணாகவும், பெண்ணும் ஆணை அடக்கும் சக்தியுள்ளவளாகவும் சித்தரிக்கப்படும் நடைமறையுடன் இணைந்தே உள்ளது.
இன்னும் ஒருசாரார் பெண்தான் கடவுள் என்றும் அதுவும் அம்மன் எனப்படும் (எகிப்தியர்களின் கருத்து போன்றது) அதுவும் கறுப்பான பெண் என்பதாகவும் இந்த பெண்ணின் கீழேதான் மூன்று பெண்கள் அந்த மூன்று பெண்களின் கணவனாக மும்மூர்த்திகளையும் சித்தரிக்கிறார்கள். இங்கே குடும்பம் சமூகம் என்பதன் அடிப்படையிலேயே கடவுளையும் சித்தரிக்கப்படுகின்றது இதில் நாம் ஆபிரிக்க மூலம் என்பதையும் இது எடுத்தும் காட்டுகின்றது.
ஆனால் இந்துக்களின் ஒருபிரிவாக எழுந்த பௌத்தம் கடவுள் தத்துவம் என்பது அன்பு தான்கடவுள் என்றும் அன்பு ஒவ்வொருவரடைய மனதிலிருந்தே எழ வேண்டும் என்றும் மறுபிறப்பு ஒன்று இல்லை என்றும் வாழ்வு ஒன்று தான் அது இன்று இந்த வாழ்வுதான் அது என்றும் சுவர்க்கம் நரகம் என்று ஒன்றில்லை என்றெல்லாம் கூறிய பின்பும் இதற்கான கருத்துரவாக்கங்களை எடுத்து வைத்த பின்பும் இந்த உலகில் தோன்றிய மதங்கள் கடவுள் என்றும் கடவுளின் பணிப்பில் என்றுமத் சொர்க்கம் நரகம் என்றும் மீண்டும் அறியாமையில் வீழ்ந்து உலகை பித்தலாட்டத்தில் இருத்தி விட்டனர்.
இப்படியான பலவிதமான பக்கங்களின் தரிசனம் மனிதர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் அத்யாவசியமானது. இந்த அடிப்படையை என்றோ இந்திய தத்துவங்கள் கொண்டிருந்ததையும் அப்படியான கலாச்சார பின்ணணியை நானும் கொண்டிருப்பதையிட்டும் மகிழ்சியடைகிறேன் இன்றைய காலங்களில் இதன் அடிப்படையிலே உலகில் காமசூத்திரம் என்று ஒரு பக்கமும் இப்படியான ஆண் பெண் பாலியல் உறவுகளின் மூலமே மனிதன் ஆத்மாவை அறிகிறான் என்று ஒரு பக்கமுமாக மனிதகுலம் அன்பாக அமைதியாக அன்று வாழ இந்திய தத்துவங்கள் வழிகாட்டியுள்ளது.
நான் ஏற்கனவே பல இடங்களில் குறிப்பிட்டது போன்று இந்திய தத்துவங்கள் 300 வகைகளாக இருந்துள்ளதும் இவற்றிலிருந்தே இந்த மனித குலம் தனக்குரிய நாகரீகங்களையும் அறிவியலையும் வளர்த்துள்ளது. இந்த மனிதகுல நாகரீகத்தின் தொட்டிலாக மாகாபாரத் என்ற இந்தியா இருந்துள்ளது (ஆப்கானிஸ்தான் பாக்கிஸ்தான் பங்களாதேஸ் பூட்டான் திம்பு இன்னும் ஈரானின் ஒரு பகுதிப்பிரதேசம் என நீண்ட பிரதேசங்களாக இருந்துள்ளது) இந்தியாவிலிருந்தே உலகில் இன்று பெருமையுடன் வழங்கும் மொழிகள் சமயங்கள் கலை கலாச்சாரங்கள் தமது அடிப்படைகளை பெற்றுள்ளது.
இன்றைய இந்தியாவில் உள்ள இந்து சமயம் என்பது என்றுமே தன்னை இந்து அல்லது சைவம் அல்லது சமணம் அல்லது சாத்வீகம் என்ற அடிப்படையை பிரித்து சமயங்களாக இருந்ததில்லை. இவை சமயம் என்ற பெயரைப் பெற்றிருக்குமாயின் இன்று இந்தியாவில் கிறீஸ்தவம் இஸ்லாம் போன்று கிட்டத்தட்ட 100 மதங்கள் (சமயங்கள்) இருந்திருக்கும். ஆனால் இவைகள் யாவும் ஒன்றுபட ஒரு சமயமாக சிந்து பிரதேசத்தை அடிப்படை வாழ்வாதாரமாக கொண்டதினால் இந்து என்ற ஒரு கட்டமைப்புக்குள் உருவாகிக்கொண்டதே இன்றுள்ள இந்து சமயம். அதிலும் இந்த நிலைப்பாட்டை மாற்று சமயங்களின் வருகையும் அந்த சமயங்களின் பிற்போக்குத்தனங்களின் விருத்தியும் இந்து என்ற பெயரை உள்வாங்கி வளர்ந்து கொண்டது. சிந்து வெளியின் பெயரை தனக்கு ஏற்படுத்திக் கொண்டது. இதை சுவாமி பிரபு பாபுதா தனத பகவத்கீதை விளக்க உரையில் விளக்கமாக குறிப்பிடுகின்றார் பிற்காலத்தில் இந்து சமயமும் அதே போன்ற பிற்போக்குத்தனங்களுக்குள் தன்னை இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டது.
இன்று இந்து என்ற சொல் சமயங்களின் கூட்டம் என்ற பொருள் படவே உலகில் உபயோகிக்கப்படுகின்றது. சமணம் வைஸ்ணவம் சைவம் இப்படி பல்வேறுபட்ட பிரிவுகளை உள்ளடக்கியதே இந்து என்ற பொருளாகும் ஆனால் எல்லாப் பிரிவினரும் அடிப்படை இந்துத்தவமாக இருக்கு, யசுர், சாம, தர்வ என்ற அடிப்படை வேதங்களை கொண்டே தத்தமது பிரிவுகளை நிறுவுகிறார்கள். இதில் உள்ள முதலாவது இருக்கு வேதம் முழுமையாக இயற்கை பற்றியதாகும்.
இன்றைய அறிவியல் உலகம் தன்னை அறிவியலில் வளர்த்துக் கொண்டதின் பயனாகவும் மனிதகுலத்தின் தனது நீண்ட சிந்தனை அனுபவ வளர்ச்சியின் வரலாற்றில் இந்த மதங்களின் தேவை அருகிவிட்ட போதும் இன்னும் மனிதரில் பெரும்பகுதியினர் இன்னமும் தம்மை நவீன உலகின் அனுபவம் பெற்ற மனிதர்களாக்கிக் கொள்ளும் (தானாகவே உணர்ந்து வளர்வது) அல்லது மனிதர்களாகிக் கொள்ளும் (மற்றையவர்களின் அனுபவம் அல்லது மற்றையவர்களின் முயற்சியால் வளர்ந்து கொள்வது) படிநிலையிலேயே இருப்பதால் இன்றும் பிற்போக்குதனமாகிவிட்ட அயோக்கியர்களால் பிற்போக்குதனமாகிவிட்ட மதங்களின் பின்னால் நிற்க வேண்டியுள்ளது அல்லது அந்த மதங்களின் பெயரால் தம்மை அடையாளப்படுத்த வேண்டியிருக்கிறார்கள் என்பதாகும்.
இந்த மதங்கள் இன்றய வளர்ந்த விட்ட மனித சமுதாயத்திற்க்கு அவசியாமான தொன்றல்ல என்பதும் இந்த மதங்களின் அனுபவங்களையும் அடிப்படையாக இணைத்துக் கொண்டே இந்த சமுதாயங்கள் கட்டியெழுப்பப்ட்டுவிட்டன. இன்று இந்த மதங்களஜன’ அடிப்படையில் வாழ்வை சீரமைக்கலாம் எனபத பிற்போக்குதனமான அடிப்படைவாதங்களாகும்.
இந்தியாவின் ஆரம்பகால அறிவியல் வளர்ச்சியில் காமம் மிகவும் அடிப்படைதத்துவமாக இருந்துள்ளதும் இதன் அடிப்படையில் மனிதர்கள் தம்மிடையேயான உறவுகளையும் தொடர்புகளையும் கொண்டிருக்கும் தத்துவமாகவும் இருந்துள்ளது இதனுடைய தொடர்புகளை நாம் சிவலிங்கவடிவிலும் அதற்கான விளக்கங்களிலும் அறிகிறோம். காமத்தை அடக்கு ஆசைகளை அடக்குபவனே என்னிடம் சரணைகிறான் போன்ற இந்த வாசகங்கள் மனிதனை கட்டுப்பாட்டிற்க்குள் வைத்திருக் பலவழிகளிலும் பயன் பட்டுள்ளது
இந்து தத்துவங்களில் சமூகத்தில் இல்லாத ஒன்றைப்பற்றி சொல்லப்டுவது தவிர்க்கப்பட்டே வந்துள்ளது இதிவ் கடவுள் என்ற அர்த்தத்தை உன்னுள்ளே தேடு என்பதம் இவை பின்னாளில் ஆரிய பிராமணியம் இதை கடவுள் எங்கோ இருக்கிறார் என்றும் அவரை நினைத்து என்றும் அறிவுறுத்தியது இந்தக்காலங்களுக்கு முன்பு கடவுள் முழுவதுமே எம்முடன் வாழ்ந்து இறந்தவர்களே கடவுளாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்து சமயம் பார்ப்பனியத்தின் வருகையின் முன்னர் பார்ப்பனியத்தின் பின்னர் என்றும் பிரித்தும்பார்க்க வேண்டிய தேவையுள்ளது. பார்ப்பணியமே இந்து சமயத்தினை தமது சுய வாழ்விற்காக பல தேவையற்ற சடங்கு முறைகளை புகுத்தி, அதன் இயற்கையான சீரான வளர்ச்சியினை மாற்றியமைத்தாகும்.
உதாரணமாக: திருமண வைபவம், மரண சடங்கு போன்ற வைபவங்களை சடங்குகளாக்கியதும் அவற்றைசுற்றி தமது வருமானங்களை வளர்த்ததும் ஒரு வகையில் இந்த சமயத்தின் இயற்கையான வளர்ச்சியிலும் சமூக அந்தஸ்த்திலும் அதனை கீழடையச்செய்ததாகும்.
சிவனின் நடனத்துடன் இணைத்து அதற்காக ஒரு ஊழியத்தின் நடனம் என்ற அண்டசராசரத்தின் அசைவுகள் என்ற தத்துவத்தையும் எழுதியுள்ளனர். இந்த அசைவை விஞ்ஞானத்துடன் இணைத்தும் (ஊழளஅiஉ னுயnஉந ழக ளுiஎய என்றும்) தொடர்புபடுத்திப் பார்க்கிறார்கள். இது பற்றிய அண்மையில் ஜேர்மனியில் நடைபெற்ற ஒரு விஞ்ஞான மாநாட்டிற்கு இந்திய அணுசக்தி ஏவுகணை விஞ்ஞானியான அப்துல்கலாம் அவர்கள் ஒரு சிவ நடனம் குறிக்கும் நடராஜர் சிலை ஒன்றினை ஜேர்மனிக்கு இந்த விஞ்ஞான மாநாட்டினர்க்கு பரிசாகவும் பார்வைப் பொருளாகவும் கொண்டு வந்திருந்தார்.
இதுபோன்று சாத்திரம், யோகாசனம், மூலிகைமருத்துவம், கட்டிடக்கலை, நெசவு, விவசாயம், கப்பல்கட்டுதல், போர்க்கலை, வர்மம், சிலம்பு போன்ற பல நூறு விடயங்களில் இன்றும் எங்கோ ஒரு மூலையில் பயன்படும் விடயங்களாகவும் இவற்றுடன் மூடத்தனங்களாக இன்று எம்மால் அறியப்பட்ட பலவும் இணைந்தே இந்தியாவின் ஆரம்பகாலங்கள் இருந்துள்ளன.
இந்துசமயம் கடவுளை எங்கும் தேடும்படி கோரவில்லை. உன்னுள்ளேயே தேடும் படியும் உன்னுக்குள்ளே ஆனந்தத்தை தேடும்படி கோருவதும் இறந்தவர்களை உதாரண புருசர்களாக கோண்டும் இயங்குவதாகும். இங்கே காமசூத்திரம் அல்லது ஆண் பெண் உறவும் திருப்தியும் ஒரு முக்கிய பங்ககாற்றுகிறது அன்பே சிவம் என்பது அன்பு என்பது இன்ப சுகமாகவும் வாழ்வியல் திருப்தியாகவும் குறிப்பிடலாம்.
இதன் காரணமாகவே இந்துக் கோவில்களில் சிவலிங்கமும், காமசூத்திரத்தில் குறிப்பிடும் பாலியல் நடத்தைகளை சித்தரிக்கும் உருவங்கள் சிலைகள் இந்துக்கோவில்களில் இருக்கிறது இவை சாதாரண மனிதர்களின் வாழ்வுடன் நெருங்கிய தொடர்பு உள்ளதாலும் மனிதரின் அத்தியாவசிய பாங்காகவும் உள்ளதாலும் மனிதனுக்கே என்ற அடிப்படையில் இவற்றின் பிரசன்னம் இவற்றின் அறிவும் மனிதருக்கு தேவையானதும் அடிப்படையானதுமாகும்.
இந்து கோயில்களின் அமைப்பு ஒரு ஆண் நிலப்பரப்பில் படுத்து இருப்பது போன்றும் அல்லது ஒரு பெண் குந்தி இருப்பது போன்ற அமைப்பிலுமே கட்டப்படுவதாகும். ஆண்நிலப்பரப்பில் படுத்து இருக்கும்போது கால்பாதங்கள் கோபுரமாகவும் ஆணின் குறி கொடித்தம்பமாகவும் நெஞசுஃஇருதயம் பலி பீடமாகவும் மூளை மூலஸ்தானமாகவுமே அமைக்கப்படும். இவை பொதுவாக தென் இந்திய கோவில் அமைப்புகளில் காணலாம். நாம் இந்த உடல் புள்ளிகளை (அமைப்புக்களை) யோகாசனத்தில் இருக்கும்போது இந்த இடங்களை மையமாக கொண்டு மனித உடலில் உள்ள சக்கரங்கள்(இயங்கும் புள்ளிகள்) என குறிப்பிடுகின்றனர். இவை ஒவ்வொன்றிக்கும் ஒவ்வொரு வரைபடமும் பெயரும் மந்திரங்களும் யந்திர இணைப்புகளும் உண்டு)
இதேபோன்று பெண் ஒருத்தி குந்தி இருப்பதும் அதில் கால்பாதம் உயரம் முழங்கால் மடிந்து இருக்கும் போது அதன் உயரம் பெண்ணின் தலையின் உயரங்களுக்கு ஏற்றவாறு கோயிலை அமைப்பதாகும் அங்கு மூலஸ்தானம் எனப்படுவது பெண்ணின் கருப்பையாகும் இப்படியான கோயில் அமைப்புக்களை வட இந்தியாவின் பல பகுதிகளில் காணலாம்.
இந்த இப்படியான தத்துவங்களின் கலவையாகவும் கூட்டாகவுமே இந்த இந்து சமயத்தை பார்க்க வேண்டும்.
ஜெயபாலன் கூறிய இந்து ஆலயங்களில் மனித உருவில் உள்ள கடவுள்கள் ஏன் விலங்குகளுடன் உடலுறவில் ஈடுபடும் சிற்பங்கள் வரையப்படுகின்றது என்ற கூற்று மனித அரம்பகாலவரலாற்றில் இப்படியாக மனிதர்கள் என்று சொல்வோரம் மிருகங்களும் கூட்டாக வாழ்ந்துள்ளனர் என்பதற்கான பல ஆதாரங்கள் எமமடன் உள்ளது அதில் குறிப்பாக இன்றும் எம்மடன் இருப்பத வீட்டில் வளர்க்கும் நாய் மற்றும் சில மிருகங்களாகும் இந்து கடவுள்களின் உருவங்களடன் மிருகங்களையும் இணைத்தே வாகனம் என்று பல ஆயிரக்கணக்கான படங்கள் வரையப்பட்டுள்ளன.
இதன் பின்னணியை ஆராய்ந்தால் முனிவர்கள் ரிசிக்கள் புலிகள் சிங்கங்களையும் தமத குகைகள் ஆச்சிரமங்களின் அயலில்வாழும் இடங்களில் தாமம் வாழ்ந்துள்ளனர் என்றும் தமது அன்ப சக்தியினை இந்த மிருகங்களின் பரீட்சித்தள்னர் என்பதம் நாம் அறிந்ததே
புசவினதும் இந்துக்களினதும் உறவு எனப்படுவத பால் என்ற அடிப்படைத் தேவைக்கானதே விவசாயிகளின் உழவுத்தொழிலுக்கும்அதத்pயாவசியமான காளைகளை வைத்திருக்க வேண்டியதும் இதன்காரணமாகவே சிந்த வெளி நாகரீகத்தினர் பசுக்களை வைத்திருந்தும் மரியாயையுடன் நடாத்தியும் இருந்தனர் இதனட வெளிப்பாடே மாட்டுப்பொங்கலாகும்.
இதே போன்று கண்டி பெரகாரவில் யானைகள் பாவிக்கப்படுவதையும் கண்டி பெரகரா போன்ற அதே நிகழ்வுகளை இந்தியாவின் தென்பகுதிகளின் பல இடங்களிலும் காணக்கூடியதாக உள்ளது
ஏல்hடி இனங்களிடமம் எதோ ஒரு வகையில் மிருகங்களின் உறவுடன் கூடீய பின்ணணிகள் இருப்பதை அவதானிக்கலாம் எமது இந்தியத்தில் உள்ள காமதேனு போன்று ஜரோப்பியர்கிடமும் கதிரையும் மனிதனும் இணைந்த உருவங்களையும் இந்துக்களின் கிருஷ்ணாவின் ஒரு பிறப்பாக வர்ணிக்கப்படும் மப்சம் (முPனும் மனித உருவமும் இணைந்தது போன்று ஜரோப்பியர்களும் வைத்திருப்பதை அவதானிக்கலாம். இவைகள் யாவம் எப்படியான சிந்தனை உருவாக்கத்தில் உருவாக்கப்பட்தோ அதே சிந்தனைப்போக்கில்தான் இந்த ஒரு இந்துக்கோவிலில் உள்ள குதிரையடன் புணரும் சிற்பங்களையும் பார்க்கலாம் .மனிதர்களின் காமசூத்திரம் பல பெருந்தொகையான கோவிழல்களில் ஆண்பெண் உஉடல் உறவுகள் சித்தரிக்கப்பட்டுள்து என்பது உண்மையாகும். கோயில் என்பது உலகத்தின் பிரதிபலிப்பே என்பதாகும் உடலகில் உள்ள எல்லாவற்றிக்குமான கருத்துக்களை கொண்ட அடையாளங்களை வைப்பது வழமையாகும்.
குதிரையடன் இணைப்புக்கள் எல்லாம் குறிப்பாக அராபிய ஈரானியர்களின் வரகையின் பின்னரே குதிரைகள் இந்தியாவிற்க்கு வரகின்றன இந்தக்காலத்திலேதாதன் இப்படியான சித்திரங்களைக் கொண்ட கோவில் சிற்பங்களை ஆரியர்களின் காலத்தில் கோயில்களின் கட்டடிடங்களில் காணக்கூடியதாக இருந்துள்ளது
இந்துக்கோவில்கள் என்றுமே மனிதனின் அடிப்படை நிலைகளிலிருந்தே அவை கட்டப்பட்டும் அந்தக்காலத்தில் இருந்த நிலைகளுக்கு ஏற்பவுமே கட்டப்படுகின்றது இன்று கட்டப்படும் எந்த புதிய கோவில்களிலும் காமசூத்திர சிற்பங்களை வைத்து கோயில்கள் கட்டியதாக என்னால் அவதானிக்க முடியவில்லை. மாற்றாக முட்டையில்லாத கேக்குகளை கோவில்களில் படைப்புக்காக கொண்டிருப்பதை காணலாம்.
கோவில் சிற்பங்கள் காமசூத்திரத்தில் செய்யக் கூடியவைகள் செய்யக் கூடாதவைகள் என பலவற்றையும் கூறுபவைகளாகும் அந்த சிற்பங்களில் தாய் தனது ஆணுடன் இருப்பதும், தாய் தனது குழந்தைகளை பாராமரிப்பதும், பெண் இசைக்கருவிகளை இசைப்பதையும், இவற்றை ஆண் பெண் குழந்தைகள் எல்லோரும் ரசிப்பதையும் கூட சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்த சிற்ப்பங்கள் பல ஆதியானவை என்பதையும் அக்காலத்தில் சமூகம் என்பது என்ன? அறிவு என்பது என்ன? என்ற ஆய்வுகள் தேவையாக இருந்துள்ளது.
இப்படியான சித்தரிப்புகள் இன்றைய மனிதவாழ்வின் அறிவியல் வளர்ச்சியில் தேவையற்றதாகி விட்டபோதும் இவை மீளவும் பயிற்சி செய்யும் எத்தனிப்புக்களை அவதானிக்கலாம். இன்று யோகாசனம் பற்றி மில்லியன் கணக்காக புத்தகங்களும் காமசூத்திரங்கள் பற்றி பல ஆயிரக்கணக்கான புத்தகங்களும் வெளிவந்துள்ளன. அத்தனையும் இந்திய மண்ணை தாண்டி உலகின் இதர இடங்களிலேயே வெளியிடப்படுகின்றன இப்படி வெளியிடப்படுவதன் அர்த்தம் இந்த மனித அடிப்படை, மனித மன நல தேவைகள், மனித குலம் உள்ளவரையிலும் தேவையானது என்பதாலாகும்.
காமசூத்திரமானது ஒரு பெண்ணுடன் உடலுறவு கொள்வதால் ஏற்படும் இன்பக் களிப்பு என்பது ஆண் பெண் இருதரப்புக்கும் ஏற்பட வேண்டும், இருதரப்புக்கும் உடன்பாடு எட்டப்படல் வேண்டும் என்பதன் அடிப்படையிலும், இதனால் ஏற்படும் பாதிப்புஃ அல்லது ஒரு உயிரின் உருவாக்கத்திலுள்ள பொறுப்புணர்வு பற்றியும் குறிப்பிடுகிறது. ஆனால் பொதுவாக கருத்தரித்தலின் பொறுப்புணர்வு பற்றிய அத்தியாயங்களை வியாபார மயப்படுத்திய காலங்களிலிருந்து அவை நீங்கலாகவே காமசூத்திரம் பரப்பப்பட்டு வந்துள்ளது.
இது இப்படி இருக்க மிருகங்களுடன் உடல்உறவு கொள்ளுதல் என்ற நிலையை மெருகூட்டல் நிகழ்ச்சியை மெருகூட்டி எழுதுவதும் விரிவுபடுத்தி பேசுவதும் என்பதாகவே பார்க்க வேண்டும் அல்லாவிட்டால் இது என்ன சாத்தியமா? என்ற கேள்வி உடனேயே எழும்.
இதேகாலத்தில் மனிதர்கள் காம இன்பங்கள் என மிருகங்களை குறிப்பாக நாய்களை பயிற்சியளித்து தமது இச்சைகளுக்காக வளர்ப்பதும், அந்த நாய்களுக்கு தேவையான உடுப்பு, கையணி, காலணிகள் (மனிதரை நாயின் நகம் கீறிகொள்ளாதபடி) தயாரித்தும், இவை இன்று ஜரோப்பாவின் முன்னணி வியாபாரமாகி உள்ளதையும், இவற்றிக்கு நல்ல கிராக்கி அரபு நாடுகளில் இருப்பதையும் இணையத்தளங்களில் காணக்கூடியதாக உள்ளது.
மனிதர்களின் மனம், காமம், சிந்தனை, உணர்வு, வாழ்வு, ஆண், பெண் இவர்களுக்கிடையிலான உணர்வுகள் தொடர்புகளுடன் சம்பந்தப்பட்டும் கடவுள் என்ற பின்னால் வந்த பிற்போக்குதனத்தில் மூழ்கியும் இவை யாவற்றினதும் வெளிப்பாடாகவே இந்துசமயம், கோவில் இன்று எம்முன் வெளிப்பட்டு நிற்கிறது.
கடவுள் சாதிகள் சடங்குகள் இவைகளை வெளியேற்றிவிட்டு கோவிலையும் அமைப்புக்களையும் தத்துவங்களையும் பார்த்தால் அடிப்படையில் இன்பம் ஒன்றுக்காகவே தான் இவைகள் யாவும் என்பதாகவே இருக்கும்ஃ கடவுள் என்பது போலி என்பது ஸ்தூலமாக விளங்கும் ஆசை என்பவற்றிக்காகவே என்றும், இன்ப ஆசையே எல்லாவற்றினதும் தோற்றுவாயாக இருப்பதும் ஆசை அடக்குதல் என்ற இந்து தத்துவத்தினை அடிப்படையாக கொண்டும் உள்ளதே உண்மையுமாகும். இந்துகோயிலில் இது மூடி மறைக்கப்படாமல் வெளிப்படையாக உள்ளது ஒரு சிறப்பான தாகும்.
மூற்று இன அடிப்படைவாதிகளால் முன்வைக்கப்படும் ஒரு கருத்து இந்துக்களிடம் பல ஆயிரம் கடவுள்கள் உண்டு என்பது அறிவீனம். இந்துக்களின் இணைப்பில் உள்ள தத்துவங்களில் கடவுள் ஒன்று என்பதேயாகும், கடவுளை பலவழிகளிலும் எங்கும் எதிலும் எந்த செயலிலும் காணலாம் என்பதையேயாகும் கடவுளை கற்பனையால் காண்பதல்ல வாழ்ந்தேரிடம் காண்பதேயாகும்.
ஆவர்கிளல் பலர் கடவளை அவன் என்று சொல்லும்போதே ஒரு ஆண் ஆக சித்தரிக்கப்படுகிறது. ஆனால் இந்துக்கள் ஆணாகவும் பெண்ணாகவும், பெண்ணும் ஆணை அடக்கும் சக்தியுள்ளவளாகவும் சித்தரிக்கப்படும் நடைமறையுடன் இணைந்தே உள்ளது.
இன்னும் ஒருசாரார் பெண்தான் கடவுள் என்றும் அதுவும் அம்மன் எனப்படும் (எகிப்தியர்களின் கருத்து போன்றது) அதுவும் கறுப்பான பெண் என்பதாகவும் இந்த பெண்ணின் கீழேதான் மூன்று பெண்கள் அந்த மூன்று பெண்களின் கணவனாக மும்மூர்த்திகளையும் சித்தரிக்கிறார்கள். இங்கே குடும்பம் சமூகம் என்பதன் அடிப்படையிலேயே கடவுளையும் சித்தரிக்கப்படுகின்றது இதில் நாம் ஆபிரிக்க மூலம் என்பதையும் இது எடுத்தும் காட்டுகின்றது.
ஆனால் இந்துக்களின் ஒருபிரிவாக எழுந்த பௌத்தம் கடவுள் தத்துவம் என்பது அன்பு தான்கடவுள் என்றும் அன்பு ஒவ்வொருவரடைய மனதிலிருந்தே எழ வேண்டும் என்றும் மறுபிறப்பு ஒன்று இல்லை என்றும் வாழ்வு ஒன்று தான் அது இன்று இந்த வாழ்வுதான் அது என்றும் சுவர்க்கம் நரகம் என்று ஒன்றில்லை என்றெல்லாம் கூறிய பின்பும் இதற்கான கருத்துரவாக்கங்களை எடுத்து வைத்த பின்பும் இந்த உலகில் தோன்றிய மதங்கள் கடவுள் என்றும் கடவுளின் பணிப்பில் என்றுமத் சொர்க்கம் நரகம் என்றும் மீண்டும் அறியாமையில் வீழ்ந்து உலகை பித்தலாட்டத்தில் இருத்தி விட்டனர்.